Γιατί με το ποτάμι;

Του Ηλία Γκοτσόπουλου, Δασκάλου Υπ. Βουλευτή Αχαΐας με το Ποτάμι

«Από τη μία μεριά είδαμε οριζόντιες περικοπές, υπερφορολόγηση, πραγματική καταστροφή της μεσαίας τάξης και καμιά ουσιαστική μεταρρύθμιση.

Εμπόριο φόβου και ανασφάλειας. 

Από την άλλη, εμπόριο ελπίδας, ακατάσχετη  παροχολογία, μαγικές λύσεις, υπόσχεση για αναίμακτη επιστροφή στο πάρτυ που μας κατέστρεψε...

Είναι προφανές ότι δεν μπορώ να ταυτιστώ με τίποτε από όλα αυτά.

Αντίθετα, πιστεύω ότι καθήκον μας είναι να εκφέρουμε τη φωνή της κοινής λογικής.

Επιτέλους  μία φορά σε αυτόν τον τόπο, να έρθουμε σε επαφή με την  πραγματικότητα.

Να κοιταχτούμε στα μάτια και να συνομολογήσουμε τις βαθύτερες αιτίες, που μας έφεραν σε αυτά τα χάλια...

Το περίεργο όμως είναι ότι τις ξέρουμε όλοι:

Πελατειακές σχέσεις, συντεχνίες, διαπλοκή, διαφθορά ως κάτω. 

Ένα δημόσιο παρανοϊκό, να ταλαιπωρεί πολίτες και εργαζόμενους.

Στρεβλή λειτουργία όλων των  θεσμών.

Οι λύσεις σε αυτές τις παθογένειες  δεν είναι οικονομικές. 

Είναι θεσμικές. Μεταρρυθμιστικές.

Είναι, δηλαδή, θέμα πολιτικής βούλησης. 

Το Ποτάμι, είναι το μόνο κόμμα που μιλά δημοσίως για όλα αυτά.

Δεν έχει εξαρτήσεις, έχει καθαρά χέρια, έχει καθαρή ματιά.

Παίρνοντας την τρίτη εντολή, έχει τον τρόπο να αναγκάσει το πολιτικό σύστημα 

να κοιταχτεί στον καθρέφτη. Θέλει δε θέλει.

Γιατί εκτός από τους κομματικούς στρατούς και τους ανεπάγγελτους του κομματικού σωλήνα, υπάρχει και η άλλη Ελλάδα: 

Που δουλεύει, που σχεδιάζει, που παράγει, που δημιουργεί.

Που έχει τη λογική, τις γνώσεις και τη φαντασία να δείξει το  δρόμο, για μία χώρα ευρωπαϊκή, κανονική... Περήφανη.

Με το πρόγραμμά μας, με τις κόκκινες γραμμές μας, μπορούμε να τα αλλάξουμε όλα, χωρίς να καταστρέψουμε τη χώρα.