Δέκα χρόνια πριν, όταν η Πάτρα ήταν Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης

Σαν σήμερα 10/1/2006 ξεκινούσαν οι εκδηλώσεις της Πολιτιστικής. 1.000.000 θεατές, 1.200 εθελοντές και 3.000 καλλιτέχνες από 40 χώρες «ταξίδεψαν» για 327 ημέρες στην Πάτρα του Πολιτισμού.

Το 1985 με πρωτοβουλία της Μελίνας Μερκούρη γεννήθηκε ο θεσμός της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης. Μετά και την Αθήνα που έλαβε πρώτη το χρίσμα, ο θεσμός γνώρισε ιδιαίτερη άνθιση με μεγάλες πόλεις όπως η Μαδρίτη, το Άμστερνταμ και το Δυτικό Βερολίνο να του προσδίδουν την αίγλη τους.

Το 1997 η Πολιτιστική Πρωτεύουσα επέστρεψε στην Ελλάδα, με τη Θεσσαλονίκη να βρίσκεται στο επίκεντρο του πολιτιστικού ενδιαφέροντος όλης της Ευρώπης.

Εννέα χρόνια μετά, μπορεί ο θεσμός να είχε αρχίσει να φθίνει, ωστόσο για την Πάτρα αποτελούσε μίας πρώτης τάξεως ευκαιρία να αναδειχθεί, να ξεπεράσει τα όρια της χώρας, να προβάλει όλα εκείνα τα οποία θα την μετέτρεπαν σε ένα σταυροδρόμι πολιτιστικής, πολιτισμικής, πνευματικής και καλλιτεχνικής συνάντησης και έκφρασης.

Το 2006 ήταν η ευκαιρία της Πάτρας να δημιουργήσει τις υποδομές και να προβάλει την ιστορία της, το καρναβάλι της και όλα εκείνα που την κάνουν ξεχωριστή.

Το καραβάκι τις πολιτιστικής ξεκίνησε το ταξίδι του στις 10 Ιανουαρίου με την έκθεση «Λεονάρντο Ντα Βίντσι- Εφευρέτης και Επιστήμονας» στον Εκθεσιακό Χώρο «Λαδόπουλος». Ακολούθησαν παραστάσεις, συναυλίες, εκθέσεις και συνέδρια.

Ο Μπενίνι, ο Έρος Ραμαζότι και άλλοι μεγάλοι καλλιτέχνες έδωσαν το δικό τους ραντεβού εκείνη τη χρονιά στην Πάτρα.

Χώροι ξεχασμένοι μετατράπηκαν σε «παλάτια» κάνοντας τους πατρινούς να φουσκώνουν από υπερηφάνεια για την πόλη τους. Το Παλαιό Πτωχοκομείο, το εργοστάσιο του Λαδόπουλου, το κτίριο Μαραγκόπουλου ήταν μόνο μερικά από τα σημεία της πόλης που γέμισαν ζωή, γυρίζοντας το χρόνο πίσω στην ιστορία της πόλης.

Δέκα χρόνια μετά, λίγα απ-έμειναν.

Οι αφίσες στους τοίχους ξέφτισαν, οι χώροι «στοίχειωσαν» και το «Εργοστάσιο Τέχνης» σταμάτησε να «παράγει» πολιτισμό. Το καραβάκι της πολιτιστικής σάλπαρε εκείνο το Δεκέμβριο του 2006 και από τότε δεν ξαναέπιασε λιμάνι.